Αθλητισμός και Παιδεία στην νεαρή ηλικία. Ένας συνδυασμός που στο άκουσμα μόνο θετικές εντυπώσεις μπορεί να προσφέρει. Στην πράξη όμως, ολοένα και αυξάνεται το φαινόμενο της ευκολίας με την οποία οι νεαροί αθλητές “θυσιάζουν” το σχολείο τους και τις σπουδές τους μπροστά στο κάλεσμα της δόξας και του χρήματος που μπορεί να τους προσφέρει ένα επαγγελματικό συμβόλαιο.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, σάλο έχει προκαλέσει η “πολιτική” την οποία ενστερνίζεται ο νυν κομισάριος του NBA, Adam Silver, όσον αφορά το κολεγιακό μπάσκετ. Συγκεκριμένα, ο διάδοχος του David Stern σε αντίθεση με τον προκάτοχο του ο οποίος είχε ορίσει την ηλικία των 19 ετών ως όριο για να μπορεί ένας αθλητής να κάνει το μεγάλο “άλμα” στο NBA, επιδεικνύει μια εντελώς διαφορετική στάση θέλοντας να επανέλθει στην παλαιότερη τακτική “αλίευσης” ανερχόμενων ταλέντων όσο είναι ακόμη στο λύκειο.
Το φαινόμενο αυτό συναντάται φυσικά με την ίδια συχνότητα και στον “βασιλιά των σπορ”, το ποδόσφαιρο. Είναι πολιτική όλων των μεγάλων Ευρωπαϊκών ομάδων να “απλώνουν” τα πλοκάμια τους στην παγκόσμια αγορά νεαρών ποδοσφαιριστών από πολύ μικρές ηλικίες, διατηρώντας τμήματα σκάουτινγκ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου πάντα σε ετοιμότητα να εκμεταλλευτούν στο έπακρο οποιαδήποτε αξιόλογη περίπτωση μπορεί να αποφέρει μελλοντικά κέρδη στον σύλλογο.
Στο “παιχνίδι” φυσικά εμπλέκονται και οι χορηγοί. Στον “βωμό” της ”εξαργύρωσης εμπορικά” ενός πολλά υποσχόμενου νεαρού αθλητή, δεν υπολογίζεται ιδιαίτερα η μόρφωση του. Για παράδειγμα, η απόκτηση των δικαιωμάτων ενός ποδοσφαιριστή από ένα παγκόσμιο brand name αθλητικής ένδυσης αποτελεί μια άκρως επιτυχημένη επένδυση για την ίδια την εταιρία γνωρίζοντας πως μελλοντικά θα κάνει “απόσβεση” των πόρων που θα σπαταλήσει.
Με λίγα λόγια, οι μεγάλοι αθλητικοί σύλλογοι και οι επιχειρηματικοί “κολοσσοί” που δραστηριοποιούνται γύρω από τον χώρο του αθλητισμού δίνουν έμφαση στο εμπορικό κομμάτι και στα οικονομικά οφέλη που θα προσκομίσουν από έναν νεαρό αθλητή χωρίς να δίνουν έμφαση στο νεαρό της ηλικίας του και χωρίς να απασχολούνται από το μορφωτικό και ακαδημαϊκό του επίπεδο.
Επί της ουσίας οι ομάδες σε αναλογία με τους σπόνσορες στον παγκόσμιο αθλητισμό θέλουν να δημιουργήσουν αθλητές που θα σουτάρουν καλά, θα καρφώνουν θεαματικά, θα γεμίζουν τα γήπεδα αλλά δεν θα έχουν αποκτήσει παιδεία.
