Θ. Ελευθεριάδης: “Το γήπεδο είναι καθρέφτης”

-

Ηταν 13 Ιουλίου 2019 όταν το Repress έδωσε το λόγο σε έναν άνθρωπο που γνωρίζει το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο όσο λίγοι στην Ελλάδα.

Τότε ο Θόδωρος Ελευθεριάδης, ήταν συντονιστής μικρών εθνικών ομάδων και προπονητής της εθνικής Κ15. Για όλα όσα μίλησε αποτελούν διαχρονικά όλα όσα πρέπει να βελτιωθούν και να αλλάξουν στο δρόμο της αξιοποίησης των εγχώριων ταλέντων.

Αποσπάσματα της συνέντευξης του Θ. Ελευθεριάδη:

Για την απόσταση ανάμεσα στην επαγγελματική ομάδα και τα τμήματα υποδομής:

«Η απόσταση ανάμεσα στην επαγγελματική ομάδα και την ομάδα των τμημάτων υποδομής μπορεί να είναι 100 μέτρα, μπορεί να είναι και 100 χιλιόμετρα. Οταν υπάρχει συνεννόηση ανάμεσα στους προπονητές των δυο τμημάτων, όταν υπάρχουν κατευθύνσεις από τις ΠΑΕ, τότε η απόσταση είναι μικρή. Υπάρχουν περιπτώσεις που η απόσταση είναι μικρή λόγω ταλέντου, όπως η γενιά του 1998 του Ολυμπιακού και η γενιά 2000 του ΠΑΟΚ».

Για τη δουλειά του Ελληνα προπονητή:

«Διαχρονικά είχαμε κάποια παραδείγματα. Το κλίμα όμως είναι ακόμα τεταμένο για να μπορέσει ένας προπονητής να δουλέψει γι’ αυτό και θεωρώ πως ο Έλληνας προπονητής δουλεύει κάτω από πιο δύσκολες συνθήκες και αναδεικνύει το ταλέντο των ποδοσφαιριστών αλλά το δικό του».

Για την αξία των δεδομένων ανάλυσης:

«Είναι πολύ σημαντικό το κομμάτι αυτό, και είχα ρίξει το βάρος εκεί τόσο στον ΠΑΟΚ όσο και στον Ολυμπιακό, όταν βρισκόμουν εκεί. Θα παρότρυνα τα παιδιά να ασχοληθούν με αυτό και να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Το παράδειγμα του Αντώνη Λεμονάκι, που πλέον εργάζεται σε υψηλό επίπεδο στο εξωτερικό, είναι χαρακτηριστικό. Στην Ελλάδα υπάρχουν σχολές μέσω των οποίων μπορεί να κινηθείς προς τα εκεί. Είμαι υπέρ της χρήσης αυτών των δεδομένων πριν τους αγώνες, όχι όμως με την υπερανάλυση. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις διαβάσει τον αντίπαλο, να ξέρεις το πως παίζει».

Για τις δραστηριότητες εκτός ποδοσφαίρου των νεαρών ποδοσφαιριστών:

«Από το 1995 που ασχολούμαι με τις ακαδημίες, κάνουμε πάντα παράλληλες δραστηριότητες και δεν θα τις σταματήσω ποτέ. Τα παιδιά που έχουν πνευματικό υπόβαθρο, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να σταθούν στο επίπεδο για το οποίο προορίζονται. Υπάρχουν παιδιά που δεν είχαν αυτό το υπόβαθρο και δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν. Και αυτό το υπόβαθρό έρχεται από εμάς αλλά κυρίως από την οικογένεια και το σχολείο».

Για την «επίδραση» του γονιού:

«Ο Ελληνας γονέας νομίζει ότι έχει ένα παιδί ρομπότ, που αν οι 10 ώρες προπόνηση γίνουν 20, τότε οι 10 σωστές πάσες στο παιχνίδι θα γίνουν 20. Μετράνε και πολλά άλλα πράγματα στο παιχνίδι. Μετράει η ψυχή, η αποτελεσματικότητα. Υπάρχει τα τελευταία χρόνια γρήγορο drop out. Παιδιά που σταματούν στα 16-17 τους χρόνια αν δε δουν ότι πηγαίνουν σε υψηλό επίπεδο. Το γήπεδο είναι πάντα ο καθρέφτης, ό,τι και αν λέει ο πατέρας, ο, τι και αν λέει ο μάνατζερ. Ο,τι και αν γίνει, θα χρειαστεί να δείξεις την αξία σου. Υπάρχουν παιδιά που πηγαίνουν να δοκιμαστούν στη Μίλαν και πιστεύουν οτι κάνοντάς το αυτό, έχουν αποκτήσει υπόσταση, ενώ ο πατέρας τους έδωσε χρήματα για να πάει να δοκιμαστεί στη Μίλαν…»

Για τους νεαρούς που πίστεψε σε εκείνους:

«Πίστευα τον Κουλούρη διότι ήταν σκόρερ. Πίστευα πως το μειονέκτημά του ήταν η ταχύτητα αλλά ακόμα και αυτό το βελτίωσε. Σε ηλικία 15-16 ετών κάνουμε τις πρώτες προβλέψεις. Τον Κάτσε, τον πίστευα από νωρίς πως θα καταφέρει να παίξει.
Στον Ολυμπιακό υπήρχαν ο Ρέτσος, ο Νικολάου, ο Ανδρούτσος, παιδιά που έδειχναν πως είναι για ψηλά. Τον Σταφυλίδη, τον έβλεπες 16 χρόνων να παίζει στη Κ19, έβλεπες τη θέλησή του. Ο Φορτούνης, ο Παπασταθόπουλος, στην ηλικία τους έβλεπες το ταλέντο τους και ήσουν σίγουρος πως αυτοί θα συνεχίσουν. Υπήρχαν και παιδιά που δούλεψαν πολύ όπως ο Βέλλιος, ο Καρασαλλίδης, ο Ανδρέας Γιαννιώτης».

Δείτε τη συνέντευξη του Θόδωρου Ελευθεριάδη στο Repress

 

Share this article

Recent posts

Google search engine

Popular categories