Προπονητής ή Δάσκαλος;

-

Υπάρχει σχέση των δύο όρων; Υπάρχει σημείο επαφής; Παίζει κάποιο ρόλο στην επιλογή των ακαδημιών που πηγαίνουν οι γονείς τα παιδιά τους;

Πριν πούμε το οτιδήποτε όμως ας δώσουμε τον ορισμό των δύο λέξεων αυτών.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Άτομο που είναι ειδικευμένο και που ασχολείται επαγγελματικά με την προπόνηση αθλητών ή αθλητικών ομάδων.

ΔΑΣΚΑΛΟΣ: Αυτός που μπορεί να διδάξει, μέσο μιας συστηματικής μεθόδου. Αυτός που μπορεί και έχει την απόλυτη ικανότητα να μεταδίδει τη γνώση σαφέστατα και κατανοητά. Αυτός που με την προσωπικότητα του επηρεάζει και καθοδηγεί.

Πολύ εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι πρακτικά και φαινομενικά δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχει σύνδεση των δύο. Και υπάρχει και ο κοινός παρονομαστής που είναι η ενασχόληση με παιδιά. Όχι πάντα αλλά στην περίπτωση του άρθρου.

Κανένας γονιός δεν νομίζω να έστελνε τα παιδιά του σε έναν γιατρό που έχει απλά ολοκληρώσει με επιτυχία ένα χρυσοπληρωμένο σεμινάριο ενός σαββατοκύριακου.
Γιατί όμως οι γονείς δεν σκέφτονται το ίδιο όταν στέλνουν τα παιδιά τους σε κάποια ακαδημία;
Και ναι μπορεί κάποιοι ”εμπειρικοί προπονητές” να «το έχουν», να έχουν αυτό το χάρισμα, το έχουν όμως όλοι; Όχι, η απάντηση είναι ξεκάθαρα αρνητική. Αντιθέτως είναι και ελάχιστοι αυτοί. Γιατί προσωπικά δεν μπορώ να σκεφτώ πως ένας τελειόφοιτος πανεπιστημίου όπως των σχολών ΣΕΦΑΑ (Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού) μπορεί να συγκρίνει την παιδαγωγική του επάρκεια με έναν προπονητή ενός σεμιναρίου. Άλλη κουβέντα αυτή βέβαια, πολύ μεγάλη, απλά για την ιστορία να πούμε ότι η ΣΕΦΑΑ είναι η 2η σχολή, μετά το παιδαγωγικό στην Ελλάδα με τις περισσότερες παιδαγωγικές μονάδες!

Από τους ορισμούς των δύο ιδιοτήτων γίνεται εύκολα κατανοητό και το πως εκπαιδεύονται οι δυο τους. Με βάση ποιες αρχές και ποιους στόχους. Ποια τα θέλω τους και οι απαιτήσεις τους. Γιατί προπονητής δεν πρέπει να είναι απλά αυτός που ξέρει να διδάξει μια πάσα ή ένα σουτ. Ο προπονητής πρέπει να είναι και ΔΑΣΚΑΛΟΣ.

Προπονητής Παιδαγωγός είναι αυτός που θα βρει τον τρόπο να κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν αυτό που κάνουν ώστε μαζί να χτίσουν σωστές βάσεις για την περαιτέρω πορεία τους. Είναι αυτός που ενθαρρύνει την ομαδικότητα και ταυτόχρονα κρατάει την ηρεμία μέσα στην ομάδα. Είναι αυτός που κάνει τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια και άνεση (να μην φοβούνται να ρωτήσουν αν δεν καταλάβουν μία άσκηση), να νιώθουν μέσα στο γήπεδο όπως ακριβώς νιώθουν στο σπίτι τους.

Προπονητής είναι αυτός που χτίζει το σεβασμό προς το πρόσωπο του, τους μαθαίνει την πειθαρχία αλλά και γνωρίζει καλά πώς να μιλήσει και να διαχειριστεί και ως σύνολο την ομάδα αλλά και κάθε παιδί ξεχωριστά σε διαφορετικές καταστάσεις. Είναι αυτός που δε σταματάει να διδάσκει νέες ασκήσεις, νέους τρόπους προπόνησης ώστε να δείχνει και στα παιδιά καινούρια πράγματα για να μην καταντήσει βαρετή η καθημερινή προπόνηση.

Προπονητής είναι αυτός που χαίρεται με τον ενθουσιασμό ενός παιδιού που μετά από πολλές προσπάθειες επιτέλους καταφέρνει να κάνει σωστά την ντρίπλα. Είναι αυτός που ασχολείται ξεχωριστά με την “αδυναμία” του κάθε παίχτη και προσπαθεί να τον κάνει καλύτερο και να μετατρέψει την “αδυναμία” του σε δυνατό του στοιχείο.

Προσωπικά μόνο χαοτική μπορώ να πω ότι είναι η διαφορά των δύο αυτών προπονητών.
Οι γονείς θα πρέπει να ρωτούν και να ενημερώνονται σχετικά το ποιοι ασχολούνται με τα παιδιά τους, και να μην μένουν απλά σε μια καλή σύσταση ή την εμπειρία που ίσως έχει ο επικείμενος προπονητής των παιδιών τους. Για πάρα πολλά παιδιά είναι η ομορφότερη δραστηριότητα που έχουν μέσα στην εβδομάδα τους, οπότε χρειάζεται και την ανάλογη προσοχή. Κλείνοντας θέλω να πω αυτό που πριν έναν χρόνο περίπου μου είπε ένας γονιός. Να μάθει ποδόσφαιρο είναι το τελευταίο που με απασχολεί…

Μπορεί οπότε ένας προπονητής χωρίς την απαραίτητη παιδαγωγική επάρκεια να διδάξει όλα αυτά στο παιδί σας;

Νίκος Βράντσης,
Πτυχιούχος ΣΕΦΑΑ, Προπονητής ποδοσφαίρου UEFA
Με πληροφορίες από το (soccermum.gr)

Share this article

Recent posts

Google search engine

Popular categories