Είναι συχνό φαινόμενο οι γονείς να επηρεάζουν συχνά την ψυχική υγεία ενός αθλητή. Συνήθως η προσπάθεια των γονέων να βοηθήσουν τα παιδιά τους όσον αφορά τις αθλητικές επιδόσεις τους αποτυγχάνει πλήρως. Αυτό μπορεί να συμβαίνει λόγω ανώριμης, η υπεροπτικής συμπεριφοράς απο πλευράς γονέων, συνήθως όμως η κύρια αιτία είναι η απειρία και η έλλειψη γνώσης πάνω στoν ψυχολογικό επηρεασμό που μπορεί να υποστεί ένας νεαρός αθλητής. Παρακάτω θα βρείτε τρείς συμβουλές οι οποίες θα σας φανούν πραγματικά χρήσιμες αν τα παιδιά σας ασχολούνται με τον αθλητισμό.
Συμβουλή 1η: Χαμηλότερες προσδοκίες
Είναι συχνό φαινόμενο οι γονείς να έχουν υψηλές προσδοκίες και απαιτήσεις όσον αφορά τις αθλητικές επιδόσεις των παιδιών τους. Ακόμη πιο συχνό φαινόμενο είναι να μπαίνουν και τα παιδιά σε αυτό το “τρυπάκι” νομίζοντας οτι μπορούν να κάνουν περισσότερα πράγματα, κάτι που συνήθως τα γεμίζει άγχος και τα οδηγεί εκ του ασφαλούς στην αποτυχία. Καλό είναι απο πλευράς γονιών να βάζουν ένα όριο στις προσδοκίες που έχουν απο το παιδί τους και να μη του “φουσκώνουν” τα μαλλιά κάνοντας τον να νομίζει πως είναι ο καλύτερος ακόμη και στην περίπτωση που οι επιδόσεις του τρομερές.
Συμβουλή 2η: Πρόσεχε τι λες
Σε αυτό το κομμάτι δίνεται έμφαση στις συζητήσεις που έχει ο γονέας με το παιδί του όσον αφορά τις αθλητικές του επιδόσεις είτε είναι για το επιβραβεύσει είτε για να το συμβουλεύσει είτε για να το “μαλώσει”. Η απειρία σε θέματα ψυχολογίας και η παρόρμηση ενός γονιού μπορούν και εδώ να φέρουν τραγικά αποτελέσματα. Συνήθως οι γονείς, επεμβαίνουν σε πολύ “βαθύτερο” σημείο απο οτι θα έπρεπε όσον αφορά την κριτική που ασκούν στα παιδιά. Κάθε γονιός θα πρέπει να ενημερωθεί και να “εκπαιδευτεί” στο πως πρέπει να φέρεται στον νεαρό αθλητή χωρίς να επηρεάζει την “εύθραυστη” ψυχική υγεία του.
Συμβουλή 3η: Δώσε βάση στην συνολική πρόοδο και όχι σε βραχυπρόθεσμες επιτυχίες!
Ο γιός σου χάνει ένα κρίσιμο πέναλντι. Καταστροφή; Όχι βέβαια. Είναι γνωστό πως πολλοί γονείς βλέπουν στο πρόσωπο του μικρού αθλητή μια διαφυγή απο την καθημερινότητα τους, μια παρηγοριά, νιώθουν περήφανοι δηλαδή που το παιδί τους ασχολείται με τον αθλητισμό. Αυτό συχνά οδηγεί στο να αντιμετωπίζουν την δραστηριότητα του παιδιού τους σαν κάτι βραχυπρόθεσμο μη δίνοντας σημασία στην συνολική βελτίωση της απόδοσης του αλλά απαιτώντας όσες φορές είναι θεατές του να εκπληρώνουν τις επιθυμίες τους. Θα πρέπει ένας γονέας να ασχολείται σοβαρά με την εξέλιξη του παιδιού του, να το στηρίζει και να το κατευθύνει σωστά έτσι ώστε ο αθλητισμός να του αποφέρει μακροπρόθεσμα θετικά πράγματα. Για να επιτευχθεί αυτό βέβαια είναι απαραίτητη η ενημέρωση τον γονιών πάνω στα συγκεκριμένα θέματα έτσι ώστε να μπορούν να αποδώσουν την καλή τους θέληση σε ουσιαστική βοήθεια και ώθηση προς τα παιδιά.
