Με όνομα βαρύ σαν ιστορία στον ελληνικό αθλητισμό, με αμιγώς αθλητικό DNA, πρωταθλητής με την U17 του Ολυμπιακού, διεθνής με τις μικρότερες Εθνικές και επαγγελματίας από τα 17 του, ο δρόμος στο ελληνικό ποδόσφαιρο φαινόταν ευκολοδιάβατος για τον ταλαντούχο τερματοφύλακα της ομάδας Νέων του Ολυμπιακού Γιάννη Νικοπολίδη.
Όμως, ο γιος του πρωταθλητή Ευρώπης και νυν προπονητής της Εθνικής Ελπίδων Αντώνη Νικοπολίδη, ήθελε κάτι μεγαλύτερο, κάτι ξεχωριστό, κάτι που να συνδυάζει το αγαπημένο του άθλημα με σπουδές υψηλού επιπέδου.
Θα κυνηγήσει το όνειρό του στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο Georgetown που είναι ανάμεσα στα κορυφαία Πανεπιστήμια της χώρας, με ισχυρή ποδοσφαιρική ομάδα και παράδοση να στέλνει παίκτες στα draft προκειμένου να αγωνιστούν στο MLS.
Ο Γιάννης Νικοπολίδης είπε «ναι» σε όλα αυτά, αποδεχόμενος της πρόταση των Hoyas, και ετοιμάζει βαλίτσες για Αμερική, όπου θα βουτήξει σε βαθιά και άγνωστα νερά!
«Υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός και ανυπομονησία» λέει σχετικά με τη νέα σελίδα που ανοίγει στην καριέρα του ο νεαρός άσος στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο «youngtalents», ωστόσο αναφέρθηκε και στη διαδρομή του μέχρι σήμερα αναδεικνύοντας την πολύτιμη βοήθεια που είχε από τους ανθρώπους της Ακαδημίας του Ολυμπιακού και ειδικά του Τάσου Θέου.
Από εκεί και πέρα, ο Νικοπολίδης Τζούνιορ, μίλησε για το κίνητρο που του έδινε πάντα έως τώρα η ανάγκη να προασπιστεί το βαρύ όνομα του πατέρα του και παράλληλα ξεχώρισε την επέμβαση του Αντώνη που θα ήθελε να έχει κάνει ο ίδιος στην καριέρα του.
Ώρα Αμερικής για εσένα Γιάννη, ποια συναισθήματα σου δημιουργεί το βήμα που θα κάνεις τον ερχόμενο Αύγουστο;
Υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός! Ήταν κάτι που το ήθελα πολύ και αποτελεί για εμένα μια νέα μεγάλη πρόκληση για την οποία ανυπομονώ. Ασφαλώς, επειδή πάω σε κάτι άγνωστο και εντελώς διαφορετικό από τα ελληνικά δεδομένα, δεν βιάζομαι να πω μεγάλες κουβέντες. Θεωρώ πως έκανα μια σωστή επιλογή και πλέον περιμένω με ανυπομονησία να το ζήσω!
Βάλε σε προτεραιότητα τους στόχους που θέτεις στη νέα σελίδα που ανοίγεις στην ποδοσφαιρική σου διαδρομή, καθώς το Georgetown βρίσκεται υψηλά στο ακαδημαϊκό ranking, ενώ η ομάδα του (Hoyas) παραδοσιακά προκρίνεται στα πλέι οφ και στοχεύει πάντα σε διάκριση…
Θα επιδιώξω να καθιερωθώ στην ομάδα και παράλληλα να είμαι εντάξει στο ακαδημαϊκό κομμάτι περνώντας μαθήματα. Γι’ αυτό, άλλωστε, έκανα το βήμα στις ΗΠΑ. Ποδόσφαιρο και σπουδές έχουν την ίδια βαρύτητα για εμένα. Αρχικά βάζω τους κλασσικούς στόχους, που ίσως διαφοροποιηθούν στην εξέλιξη της χρονιάς. Σίγουρα, πάντως, θέλω να τους βοηθήσω να κάνουμε μια καλή πορεία πρώτα στη δική μας Λίγκα και μετά στα πλέι οφ (NCAA). Φυσικά, θα χρειαστώ λίγο χρόνο προσαρμογής, για να γνωρίσω πρόσωπα και πράγματα στην ομάδα, αλλά ελπίζω ότι αυτό θα γίνει γρήγορα.
Πέρασες μια τετραετία στην Ακαδημία του Ολυμπιακού, θέλω να ξεχωρίσεις την κορυφαία σου στιγμή; Στον αντίποδα, να μας πεις την πιο δύσκολη στιγμή που αντιμετώπισες;
Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το περσινό πρωτάθλημα (2016/17) με την U17 του Ολυμπιακού. Δεν ήταν εύκολο. Η ομάδα ήταν σα μια οικογένεια και το χαρήκαμε πολύ όλα τα παιδιά. Από την άλλη, δύσκολη στιγμή για εμένα προσωπικά ήταν ο χαμένος τελικός με την U15 κόντρα στον ΠΑΟΚ
Στην Ακαδημία του Ολυμπιακού ανδρώθηκες ποδοσφαιρικά, υπάρχει κάποιος που σε βοήθησε περισσότερο έως τώρα στην ποδοσφαιρική σου διαδρομή;
Όλοι οι προπονητές μου έχουν μάθει πράγματα και με βοήθησαν να εξελιχθώ. Οι προπονητές στον Ολυμπιακό μας βοηθούσαν εντός κι εκτός γηπέδου, σε ότι κι αν θέλαμε. Ήταν όλοι τους εξαιρετικοί χαρακτήρες και υπήρξαν «οδηγοί» μου αθλητικά και όχι μόνο. Αν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον είναι ο Τάσος Θέος! Τον είχα προπονητή για τέσσερα χρόνια.
Ο πατέρας σου είχε πει σε συνέντευξη στο youngtalents ότι το όνομα στη φανέλα σου είναι ένα «βάρος που πρέπει να διαχειριστείς», ποια είναι η άποψή σου πάνω σ’ αυτό;
Λόγω του ονόματός μου ήξερα πάντα ότι είχα τα βλέμματα πάνω μου! Έπρεπε να αποδεικνύω καθημερινά ότι άξιζα να βρισκόμουν εκεί που βρέθηκα. Έπρεπε να αποδεικνύω συνεχώς ότι έπαιζα επειδή άξιζα και όχι επειδή λέγομαι Νικοπολίδης. Έχω συνηθίσει πλέον να παίζω μ’ αυτήν την πίεση. Αποτελούσε και ένα κίνητρο για εμένα γιατί δεν ήθελα οι αντίπαλοι να λένε ‘νίκησα τον γιο του Νικοπολίδη’. Αυτό με τρέλαινε και γι’ αυτό δούλευα ακόμη περισσότερο και έδινα τα πάντα για την νίκη.
Θέλω να μου ξεχωρίζεις την αγαπημένη επέμβαση του πατέρα σου; Αυτή που μια παρόμοια θες να κάνεις και εσύ στην καριέρα σου…
Το πέναλτι με την Ρόμα! Επειδή απέναντί του ήταν ο Τότι. Αυτό για εμένα δείχνει προσωπικότητα. Δεν είναι απλά μια δύσκολη επέμβαση. Βρέθηκε από έναν σπουδαίο παίκτη και του είπε «stop». Επίσης, ξεχωρίζω την συνολική εμφάνιση του πατέρα μου κόντρα στην Άρσεναλ στο Emirates, παρότι η ομάδα μας έχασε 2-0.
Οι γονείς σου ήταν αθλητές υψηλού επιπέδου, ποια συμβουλή από τον καθένα θα βάλεις στην βαλίτσα σου για ΗΠΑ τον Αύγουστο;
Οι γονείς μου αποφεύγουν να μου δίνουν συμβουλές. Έχουν εμπιστοσύνη σε εμένα και στις επιλογές μου. Μου ζητάνε απλά να είμαι ο εαυτός μου και να παίρνω πρωτοβουλίες…
