Η περίπτωση της τουρκικής ομάδας μπάσκετ Νταρουσάφακα, που αν και συμμετείχε στη φετινή Ευρωλίγκα το μέλλον της φαντάζει ιδιαίτερα «θολό», εξαιτίας των πρακτικών του βασικού χορηγού της, δεν αποτελεί μεμονωμένο παράδειγμα. Ο τελευταίος, που πρόκειται για τον μεγαλύτερο πολυεθνικό όμιλο επενδύσεων της χώρας και βασικό χορηγό της ίδιας της Ευρωλίγκας, εκτιμώντας διαφορετικά τα πράγματα όσον αφορά τα κέρδη του, αποφάσισε να φύγει, επενδύοντας σε μια άλλη ομάδα της χώρας, την πρόσφατη πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρμπαχτσε. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, ο χορηγός φεύγοντας αναμένεται να πάρει και κάποιους εκ των βασικών παικτών της ομάδας στα νέα «λιμάνια» κέρδους, αφού του άνηκαν τα δικαιώματα. Την ίδια στιγμή και άλλοι παίκτες ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τη Νταρουσάφακα, με την επόμενη μέρα της ομάδας να κινείται σε λεπτές ισορροπίες.

Φυσικά, τόσο για τη συγκεκριμένη περίπτωση όσο και για άλλες αντίστοιχες σε πανευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχουν πολλές αιτίες. Κι αυτές οι αιτίες έχουν τις ρίζες τους στη σύνδεση του σημερινού οικοδομήματος του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, λειτουργώντας ως πρόσφορο έδαφος για τα παιχνίδια κέρδους.

Οπως έχει επισημανθεί, η πορεία ομάδων και παικτών, ακόμα και ολόκληρων διοργανώσεων σε αρκετές περιπτώσεις είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα συμφέροντα της εκάστοτε πολυεθνικής – χορηγού. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια το παιχνίδι των κερδών έχει «χοντρύνει» σε τέτοιο βαθμό, με αποτέλεσμα την όξυνση του επιχειρηματικού ανταγωνισμού. Ανταγωνισμός που πολλές φορές όχι μόνο δεν έχει σχέση με την πρωτοκαθεδρία στο ποδόσφαιρο και τον πρώτο λόγο στα κέρδη, αλλά ξεπερνά κατά πολύ τα αθλητικά πλαίσια, φτάνοντας οι κόντρες να αντιπροσωπεύουν γενικότερα γεωστρατηγικά συμφέροντα.

Τα πρωταθλήματα των πολυεθνικών

Πρόσφατα δημοσιεύματα αρκετών διεθνών ΜΜΕ, με αφορμή το φινάλε των περισσοτέρων ευρωπαϊκών διοργανώσεων στο ποδόσφαιρο πριν λίγες μέρες, παρουσίασαν στοιχεία για μια άλλη μάχη που διεξήχθη στο παρασκήνιο των φετινών ποδοσφαιρικών εξελίξεων στα γήπεδα της Ευρώπης. Αυτή αφορούσε την κόντρα των χορηγών και ιδιαίτερα δύο κορυφαίων πολυεθνικών στο χώρο των αθλητικών ειδών, που πρωταγωνιστούν στις χορηγίες των ομάδων σε όλα τα αθλήματα, προερχόμενες η μια από τις ΗΠΑ και η άλλη από τη Γερμανία.

Η εν λόγω έρευνα χρησιμοποίησε ως δεδομένα τις πρώτες θέσεις στα πέντε ισχυρότερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου και στις δύο πανευρωπαϊκές διοργανώσεις του Τσάμπιονς Λιγκ και του Europa League. Το αποτέλεσμα αναδείκνυε ξεκάθαρα νικήτρια τη γερμανική πολυεθνική, έχοντας στην «κατοχή» της τις τέσσερις από τις πέντε εγχώριες πρωταθλήτριες, αλλά και τις τέσσερις φιναλίστ των δύο ευρωπαϊκών τελικών. Η γερμανική εταιρεία είναι επίσης αυτή που κατέχει τη «μερίδα του λέοντος» στον ανταγωνισμό στο ποδόσφαιρο, κάτι που βάσει και των δηλώσεων στελεχών της είναι ιδιαίτερα σημαντικό, την ώρα που σε άλλα αθλήματα δείχνει να χάνει τη μάχη του ανταγωνισμού από την αμερικανική αντίπαλό της.

Αλλαγή σήματος για χάρη του μάρκετινγκ

Η κατάκτηση του γερμανικού πρωταθλήματος από τη Μπάγερν Μονάχου, πέραν των παικτών ικανοποίησε ιδιαίτερα και τις πολυθνικές χορηγούς της

Η πρόσφατη απόφαση της οικογένειας Ανιέλι για πλήρη αλλαγή σήματος της Γιουβέντους, μίας εκ των ιστορικότερων ομάδων του ιταλικού και του διεθνούς ποδοσφαίρου, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

Οι παραδοσιακοί οπαδοί της «Μεγάλης Κυρίας» ξεσηκώθηκαν βλέποντας δύο γραμμές που παραπέμπουν στην κλασική ασπίδα και το αρχικό «J» να αντικαθιστούν το σαφώς πιο πλούσιο εικαστικά παραδοσιακό σήμα της ομάδας, με τις κάθετες ρίγες, το όνομα και την ασπίδα με τον ταύρο. Ο λόγος ήταν ότι το νέο σήμα, εκτός από πιο σύγχρονο, εκτιμήθηκε από τη διοίκηση και το τμήμα μάρκετινγκ της Γιουβέντους ότι είναι σαφώς πιο αξιοποιήσιμο εμπορικά, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο.

Οι διαμαρτυρίες των οπαδών όμως όχι μόνο δεν έκαναν να «ιδρώσει τ’ αυτί» των υπευθύνων της ομάδας, αλλά τους χαροποίησαν κιόλας. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά στέλεχος του τμήματος μάρκετινγκ της Γιουβέντους, υπεύθυνο για τη νέα δημιουργία, «το χάος που θέλαμε να δημιουργήσουμε το πετύχαμε. Και αυτό μόνο καλό είναι για το νέο σήμα».

Από την πλευρά του ο ιδιοκτήτης της Γιουβέντους ήταν ξεκάθαρος για τους λόγους που οδήγησαν στο νέο σήμα. «Είμαστε εδώ για να παρουσιάσουμε αυτό που θα αποτελέσει το μέλλον της Γιουβέντους στα επόμενα χρόνια. Για να αναπτυχθούμε, πρέπει να συνεχίσουμε να νικάμε και να εξελίσσουμε τη γλώσσα μας, για να πετυχαίνουμε καινούργιους στόχους»

Ο «πόλεμος» της μπίρας

Η πρόσφατη επιστροφή της Τσέλσι στην κορυφή της Αγγλίας πανηγυρίστηκε δεόντως από όλους: Οπαδούς, παίκτες, διοίκηση. Φυσικά και από τους χορηγούς. Με μία μόνο εξαίρεση στην «παρέα» των τελευταίων. Την ταϊλανδέζικη πολυεθνική στο χώρο της ζυθοποιίας, που αποτελεί έναν από τους βασικούς χορηγούς της ομάδας. Η συγκεκριμένη όχι μόνο δεν μπόρεσε να συμμετάσχει στα πανηγύρια, αλλά αντίθετα διαμαρτυρήθηκε έντονα προς τη διοίκηση και τους παίκτες της ομάδας. Αιτία, το συμβάν που έλαβε χώρα στα αποδυτήρια του γηπέδου της Γουέστ Μπρόμιτς, όπου οι «Μπλε» με νίκη εξασφάλισαν μαθηματικά τον τίτλο. Οι παίκτες της Τσέλσι πανηγύρισαν έξαλλα στα αποδυτήρια, βγάζοντας αρκετές φωτογραφίες (επίσημες ή προσωπικές για τους λογαριασμούς τους στο διαδίκτυο). Μόνο που σε αυτές φιγουράριζε στα χέρια των παικτών μάρκα μπίρας ισπανικών συμφερόντων, άσχετη με την ταϊλανδέζικη ζυθοποιία, η οποία προφανώς αποτελούσε χορηγό των γηπεδούχων και υπήρχε στα ψυγεία των αποδυτηρίων. Φυσικά, οι διοικούντες της ταϊλανδέζικης εταιρείας έγιναν έξαλλοι.

Ανάλογο περιστατικό είχε συμβεί και πριν δυο χρόνια στην Ισπανία, με αφορμή την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την Μπαρτσελόνα στην έδρα της Ατλέτικο Μαδρίτης.

Στα πανηγύρια τους οι παίκτες των «μπλαουγκράνα» υπέπεσαν στο ίδιο ακριβώς «λάθος» μ’ αυτούς της Τσέλσι, χρησιμοποιώντας στις φωτογραφίες τους μπίρα – χορηγό της Ατλέτικο και μάλιστα σοβαρό ανταγωνιστή της ζυθοποιίας που εδώ και επτά χρόνια αποτελεί βασικό χορηγό της Μπαρτσελόνα. Και σε αυτήν την περίπτωση, οι διοικούντες του χορηγού έγιναν έξαλλοι και διαμαρτυρήθηκαν έντονα…